Drugą najczęstszą przyczyną szumów usznych, są rozmaite problemy neurologiczne. Bywają jednak, w przeciwieństwie do przyczyn laryngologicznych, trudne w leczeniu. Obejmują zarówno problemy starcze mózgu, uszkodzenia kory słuchowej lub pnia mózgu, nieprawidłowości krążenia w uchu, mózgu lub kręgosłupie, dyskopatie i inne problemy z kręgosłupem szyjnym, konflikty nerwowo-naczyniowe, udary, guzy mózgu, jak i niektóre choroby np. stwardnienie rozsiane, neurosarkoidoza czy neuroborelioza.
1. Konflikt nerwowo-naczyniowy nerwu VIII (przedsionkowo-ślimakowego) – polega na ucisku nerwu przez tętnicę co powoduje drażnienie i może objawiać się na różne sposoby, w tym także pod postacią szumów usznych. Jest to dość powszechna i niezwykle trudna w leczeniu przyczyna szumów usznych. Częste są też neuralgie, czyli rwące bóle w obrębie twarzy. Problemem jest fakt, że wiele osób rodzi się z takim konfliktem i trudno jednoznacznie udowodnić, że nagle uaktywnia się on dając objawy w postaci szumu usznego. Prawdopodobnie konflikt dopiero w połączeniu z innymi czynnikami, jak np. zbyt wysoki poziom cholesterolu może uaktywniać u niektórych chorych szumy uszne. Istnieje jednak cała grupa osób ze stwierdzonym konfliktem nerwowo-naczyniowym, która nie doświadcza żadnych szumów usznych. Badaniem, które potwierdza lub wyklucza konflikt nerwowo-naczyniowy jest rezonans magnetyczny, zwłaszcza w sekwencji angio, jednak lepiej wykonać taki o rozdzielczości co najmniej 1,5 tesli, aby wszystkie tętnice były dobrze widoczne. Leczenie nie zawsze jest możliwe i zależy od dokładnej lokalizacji konfliktu. Polega na operacyjnej dekompresji (oddzieleniu) nerwu od tętnicy.
2. Guz kąta mostowo-móżdżkowego – szacuje się, że dotyczy 1% wszystkich cierpiących na szumy uszne. Charakteryzuje się jednostronnym szumem usznym, bardzo uciążliwym i zawrotami głowy. Guz jest zazwyczaj dobrze widoczny w badaniu rezonansu magnetycznego. Najczęstszym guzem jest nerwiak nerwu słuchowego. Istnieje kilka sposobów leczenia. Poza tradycyjnym usunięciem operacyjnym (co w zależności od sposobu umiejscowienia guza i jego wielkości grozi jednostronną całkowitą utratą słuchu), istnieje także możliwość jego wypalenia za pomocą Gamma Knife (promieniowanie), które również skutecznie likwiduje guz.
3. Uszkodzenia ośrodka słuchu w mózgu – na przykład jako efekt przebytej choroby lub infekcji takiej jak ciężkie zapalenie opon mózgowych, borelioza i inne. Takie zmiany bywają nieodwracalne, choć niekiedy skuteczne bywają leki poprawiające krążenie w mózgu. Badaniem pozwalającym zdiagnozować nieprawidłowości zarówno w nerwie słuchowym jaki i w pniu mózgu jest badanie ABR (Bera), czyli badanie potencjałów słuchowych wywołanych z pnia mózgu.
4. Udary i zmiany otępienie – będące wynikiem nieprawidłowości w krążeniu w mózgu, które mogą prowadzić do czasowych lub trwałych zmian naczyniowych. Są skutkiem nagłych udarów lub procesu starzenia mózgu. Stosuje się leki poprawiające krążenie w mózgu (zwłaszcza piracetam). W diagnostyce stosuje się przede wszystkim tomografię komputerową, a czasem także rezonans magnetyczny. Przy podejrzeniu zagrożenia udaru i problemów z krążeniem wykonuje się także USG doppler tętnic szyjnych, które obrazuje przepływ krwi w tętnicach szyjnych i ewentualne nieprawidłowości.
5. Dyskopatie i inne nieprawidłowości kręgosłupa szyjnego – kolejna częsta przyczyna szumów, która jest bardzo mocno bagatelizowana przez laryngologów. Nawet drobne uciski kręgów na nerwy w kręgosłupie szyjnym mogą powodować dokuczliwe szumy. Wiele osób cierpiących na szumy ma także wyprost lordozy (naturalnego zakrzywienia kręgosłupa szyjnego), co zwiększa nacisk na krążki międzykręgowe. Kręgosłup może dawać jeszcze inne objawy, takie jak bóle, drętwienia rąk, mrowienia, problemy z koordynacją (niezdarność) czy migreny. Tu ponownie w diagnostyce wykorzystuje się rezonans magnetyczny, ewentualnie tomografię komputerową. Stosuje się leki poprawiające krążenie podstawno-kręgowe i rehabilitację: elektrostymulację, fizykoterapię, kriokomorę oraz masaże i akupunkturę.
6. Neuroborelioza – najgroźniejsza z odmian boreliozy, niszcząca komórki nerwowe. Wywołuje zapalenie opon mózgowych, neuropatie, porażenia nerwów i inne poważne dolegliwości. Diagnostyka odbywa się na podstawie badania płynu mózgowo-rdzeniowego i krwi, z których wykonuje się testy na przeciwciała przeciwko boreliozie. Boreliozę leczy się antybiotykami oraz metodami naturalnymi, jednak często choroba przyjmuje postać przewlekłą.
7. Neurosarkoidoza – odmiana choroby autoimmunologicznej (sarkoidozy) atakującej układ nerwowy. Choroba charakteryzuje się występowaniem ziarniaków w mózgu, które powodują także neuropatie, zmiany ciśnienia śródczaskowego, a nawet zmiany hormonalne i psychiczne. Diagnostyka opiera się na badaniach obrazowych (rezonans) oraz prześwietlenie (rentgen lub tomografia) klatki piersiowej, gdyż zmiany w przebiegu sarkoidozy najczęściej lokalizują się także w płucach. Pomocnicze są także badania płynu mózgowo-rdzeniowego oraz biopsja mózgu. Leczenie polega na podawaniu kortykosteroidów (predonizonu), inne leki immunosupresyjne podaje się eksperymentalnie z różną skutecznością.
8. Stwardnienie Rozsiane – niestety nadal oznacza w zasadzie wyrok o odroczonym wykonaniu, ponieważ nie ma skutecznego leku. Choroba ma charakter rzutowy (choć są też inne odmiany), postępujący, prowadzi do trwałego i coraz większego kalectwa. Charakteryzuje się wielopunktowym niszczeniem tkanki nerwowej, w wyniku której chory traci kontrolę nad własnym ciałem. Oprócz obniżenia zdolności ruchowej występują także bóle, brak czucia, zaburzenia widzenia (a nawet czasowa utrata wzroku) oraz bardzo dokuczliwe problemy z pęcherzem moczowym. Diagnostyka opiera się badaniu obrazowym – rezonans magnetyczny, w którym widoczne są po kolejnych atakach choroby, postępujące zmiany w mózgu. Leczenie rzutu odbywa się podawaniem dużych dawek kortykosteroidów dożylnych przez 3-5 dni, następnie pacjent przyjmuje leki hamujące rozwój choroby, takie jak interferon.
Aby poznać inne przyczyny szumów usznych kliknij tutaj.
Dodaj komentarz